به گزارش دیدبان به نقل از فرهنگ، ماه مبارک رمضان، فرصتی برای آشتی با ادعیه است که حقیقتاً ابزاری ویژه برای آشتی با خداست. نجوا با خالق از زبان معصوم برکات ویژه ای دارد که جایگزینی برای آن وجود ندارد.
به گفته آیت الله جوادی آملی این دعائی است که وجود مبارک امام سجاد، زین العابدین سلام الله علیه در تمام سحرهای ماه مبارک رمضان آن را می‌خواندند. شایسته است پیروان عترت طاهرین تأسّی کنند و در سحرها بیدار باشند و این دعای نورانی را قرائت کنند.
در این فراز از دعای ابوحمزه ثمالی، بنده به پروردگار عرضه می دارد:
اِذا رَاَیتُ مَوْلای ذُنوُبی فَزِعْتُ وَاِذا رَاَیتُ کَرَمَکَ طَمِعْتُ اِنْ عَفَوْتَ فَخَیرُ راحِم وَاِنْ عَذَّبْتَ فَغَیرُ ظالِم
ای پروردگار من! هنگامی که گناهانم را مشاهده می‌کنم هراسان شوم و چون بزرگواری تو را بینم به طمع افتم خدایا اگر بگذری بهترین مهرورزی و اگر عذاب کنی ستم نکرده‌ای